چادر؛ وسیله ای برای دکور صحنه نیست .

چادر؛ وسیله ای برای دکور صحنه نیست! PDF

آیا رسانه ملی حجاب را ترویج می کند؟

بی‌اعتنایی بخش قابل توجهی از بازیگران زن به رعایت حداقل‌های حجاب اسلامی در فضای بیرون از بازیگری تاثیر مخرّبی بر ذهن مخاطبان به ویژه نسل جوان و نوجوان جامعه می‌گذارد و اهمیت رعایت حجاب را در دیدگاه آنان مخدوش می‌سازد.

در این راستا، صدا و سیما به عنوان بزرگ‌ترین و فراگیرترین رسانه کشور نقشی منحصر به فرد در ترویج عالمانه حجاب و عفاف برعهده دارد.

 حال باید دید که رسانه ملی در سال های گذشته چه عملکردی در این زمینه داشته است؟ آیا توانسته متناسب با ظرفیت‌های فوق العاده و کم نظیر خود به این امر اهتمام ورزد یا برعکس در مسیری مع و در خلاف جهت ترویج حجاب حرکت کرده است.

برخی سریال ها، آدم های فقیر و بی بضاعت، انسان های مذهبی و چادری محسوب می شوند و در عین حجاب و تذهبشان، افرادی عصبی، دارای مشکلات خانوادگی همچون طلاق و مطلقه بودن، پرخاشگر، داشتن بیماری های صعب العلاج و هر نوع ناهنجار اجتماعی دیگر را دارا هستند. اما در مقابل یک خانواده پولدار ساکن بالای شهر، خانواده ای شاد، با ادب، متین و باوقار هستند. که از ادبیاتی بسیار عالی و سطح فرهنگی بالایی برخوردارند.

وجود اینگونه تضاد ها در سریال های صدا و سیما  که  صد البته در سینما هم بسیار بیشتر وجوددارد، چه کمکی می تواند به ترویج فرهنگ حجاب و عفاف کند؟

مسئولین سازمان و دست اندرکاران سریال های صدا وسیما با چه انگیزه و پشتوانه فکری، حجاب و مذهب را فقط مختص قشر مستضعف جامعه قرار می دهند و با چه ادله ای اقشار پولدار جامعه ایرانی، افرادی تحصیل کرده و با سواد هستند؟

بی‌اعتنایی بخش قابل توجهی از بازیگران زن به رعایت حداقل‌های حجاب اسلامی در فضای بیرون از بازیگری هم از جمله مسائلی است که به سهم خود، تاثیر مخرّبی بر ذهن مخاطبان به ویژه نسل جوان و نوجوان جامعه می‌گذارد و اهمیت رعایت حجاب را در دیدگاه آنان مخدوش می‌سازد. صداوسیما اگر به طور جدی اراده کند، می‌تواند به تنهایی گام‌های بسیار بزرگی در راستای ترویج حجاب و حیای اسلامی بردارد.

 در برخی برنامه های تلویزیون دیده می شود که به رغم رعایت پوشش ظاهری، بازیگران زن و مرد، با چشم دوختن به یکدیگر، صحبت های عاشقانه رد و بدل می کنند و اختلاط دختران و پسران با یکدیگر، بدون اشراف والدین و رعایت مسائل شرعی، امری عادی و پذیرفته شده در جامعه ایرانی تلقی می شود. این تصاویر به آن معناست که هنوز از حجاب و رابطه ناگسستنی آن با عفاف در برنامه های سیما و خطوط کلی آن، تبیین درستی نشده است. امروز به ندرت در سریال ها و مجموعه های تلویزیونی اثر و ردپایی از حیا دیده می شود، گویی این ارزش هیچ جایی در رسانه ندارد، در حالی که نخستین گام بی حجابی، کاسته شدن حیاست که به دنبال آن بی عفتی را نیز دامن گیر زن خواهد کرد.

عادی سازی روابط دختر و پسر در اجتماع؛  نادیده انگاشتن حریم و مرزهای روابط دختر و پسر در روابط اجتماعی نیز از دیگر شبهات برنامه های این رسانه بزرگ است که در جواب اعتراض به نادیده انگاشتن این مرزها، گفته می شود که این امر، جزئی از واقعیت های اجتماعی امروز ایران است.

این خود رسانه است که این روابط را عادی و جزء واقعیت های جامعه قرار داده است. برنامه های تلویزیون با پایتخت محور بودن خود، این پدیده را به دورترین نقاط کشور و روستاهایی که حفظ حریم در روابط زن و مرد از اهمیت خاصی برخوردار است، می کشاند. در این هنگام روند تغییر هنجارها به سوی ناهنجاری ها در تمام کشور سرعت می گیرد. آیا  پدیده ارتباط دختر و پسر قبل از ازدواج و دوستی های خیابانی نیز از دیگر واقعیت اجتماعی کشورمان است؟

با توجه به اینکه نقش صدا و سیما و به خصوص برنامه ها و سریال های تلویزیونی در تغییر نگرش مردم نسبت به حجاب بسیار مهم و موثر است.  رسانه ها نباید به تبلیغات فرهنگی دشمنان بیشتر دامن بزنند. وقتی علاوه بر رسانه های غربی، در صدا و سیمای کشور ما نیز این طور القا می شود که حجاب، یعنی تحمل سختی و مشقتی که خود انسان با اختیار انتخاب کرد است. حجاب، یعنی لباس زندانی و زندانبان به تن کردن، در حالی که آزادی حق هر فرد و آرمان ویژه اوست.

حجاب، یعنی گوشه نشینی و کنار کشیدن از اجتماع و کارهای اجتماعی و ی و علمی، در حالی که نسل جوان ما همواره و به حق به دنبال پیشرفت های ی و اجتماعی و تحصیلی است، به چه معناست؟

هنگامی که فیلم های جمهوری اسلامی ایران برای مردم، ن خوشبخت در خانواده های مرفه و ثروتمند و به اصطلاح متمدن و با فرهنگ را با حجابی غیر از پوشش اسلامی و ن بدبخت و کلفت را با چادر نمایش می دهد، چگونه می توان انتظار داشت؛ مردمی که دنبال رفاه و آسایش هستند و حتی گاه اصول دینشان را خوب درک نکرده اند و از فلسفه حجاب نیز چیزی نمی دانند، از چنین الگویی پیروی نکنند.

تفاوت حجاب بازیگران زن در قاب تلویزیون و فضای مجازی